μακριά

δε θέριεψε στ' ανάμεσο που χώρισε κορμιά

μα στης ψυχής το στράγγιγμα

στέριωσε τα κλωνιά του

(φωτο: περνώντας τη γέφυρα στο Ρίο)
(μουσική: Vaya con Dios - i don't want to know)

αντέχοντας...

...ν' ανοίξω 

ή 

να κλείσω...

(φωτο: παρατημένη κυψέλη μες στο δάσος)

(μουσική: Γ. Καζαντζής - Μέλισσες)

πόσο...

πόσος ο χρόνος

που η αράχνη υφαίνει τον ιστό

πόσος ο χρόνος

που το γεράκι ζυγιάζεται στη γη

πόσος ο χρόνος 

που το μάτι ανοιγοκλείνει

πόσος ο χρόνος

που ο ήχος φτάνει στη καρδιά

πόσος ο χρόνος 

π' ανάσα παίρνει ο έρωτας

πόσος ο χρόνος

που το αντίο ραγίζει τον καιρό

(μουσική: Pavlov's Dog - Theme from Subway Sue)

κύκλος πάντα η κίνηση

μόνο το Τέλος 

το Φως της Μήτρας

μπορεί να ιστορήσει

(φωτο: κάπου στη Βυτίνα)

(μουσική: Τρεις μέρες - Έλλη Πασπαλά)

έρωτας

μόνο όταν

υπάρχω γιατί υπάρχεις

(φωτο: φυτό στον κήπο - φουστανέλα το λέμε - που μετρά πάνω από 100 χρονια ζωής)

(μουσική: Jefferson's Airoplane - Don't you want somebody to love)

αλήθεια

"...Ότι με πονάει,

δεν υπάρχει.

Εγώ υπάρχω μέσα σε αυτό..."

 

(ευχαριστώ πολύ την Καλυψώ που με άφησε να κλέψω τα λόγια της) 

 

(φωτο:λιμανάκι Λυγιάς)

(μουσική: Μ.Ξυδούς & Σ. Λεονάρδου - Μια μυρωδειά καλοκαιριού)

κλειστό

σφάλισε το παραθυρόφυλλο

σα μαχαιριά που χώρεσε μιαν άβυσσο

και σύνορο που σαν πληγή

ετράβηξε το φως με το σκοτάδι

κι ήταν απομεσήμερο...

(φωτο: μεσημέρι στον Πόρο)

(μουσική: Μάνος Χατζιδάκις - Οδός Ονείρων)

η φωνή

είναι κι εκείνη η φωνή

που σκαλωμένη μες στους αιώνες στέκει

που βύζαξε παράθυρα κλειστά

και πάσχισε με ερωτικό λυγμό
και με θανάτου ρόγχο

σώμα να γίνει

με τις σιωπές ολάκερες 
στον κόρφο αυτού του κόσμου

είναι χρησμός και τάμα

και προφητεία άλικη 

που έδεσε τη ψυχή μου

"...and the people bowed and prayed
to the neon god they made..."

(φωτο: βραδυνά βήματα στην Πρέβεζα)

(μουσική: Sound of silence - Simon & Garfunkel)

αγαπώ...

 (φωτό: Επίδαυρος - Μέθανα)

...ότι χαϊδεύει

ακόμα κι αν είν΄το χάδι ν' αλλάξει σε πληγή

(φωτο: Αρτολίθια, παραλία Ριζών)

...ότι φωτιζει

ακόμα κι όταν το φως του απότομα μου πάρει

(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς, Αμβρακικός)

...ότι ήχος γίνεται

ακόμα κι αν σωπαίνει

 (φωτο: υπαίθριο μανάβικο)

...ότι γλύκα στον ουρανισκο αφήνει

ακόμα κι αν στο γύρισμα η πίκρα απομένει

 (φωτο: από τοην κήπο στο χωριό)

...ότι μυρίζει και θύμισες μπροτά μου ανασταίνει

ακόμα κι αν αυτές είναι να τιμωρήσουν

 μα πάνω απ' όλα αγαπώ

αυτό που ακόμα

στου Δρόμου το αντάμωμα 
προσμένει

να το φωνάξω Αγαπη

(μουσική: Sufi dance meditation)

(σε απάντηση της Πέλλας και του ξωτικού που μου πετάξαν το γάντι για παιχνίδι)

στη σιωπή του βάλτου

είναι κι εκείνες οι φορές 

που η σιωπή αλλάζει

ντύνεται την αφή

σώμα στεριώνει 

γόνιμο και πυκνό

έλα ψυχή μου κι άνοιξε

τον σπόρο τούτο 
μέσα σου να δεχθείς

Ζωή βαθιά σου να ριζώσει

(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς στον Αμβρακικό)

(μουσική: Lisa Gerrard - Vespers)

"...δεν ξέρει κολακείες"

τι να 'ταν άραγε αυτό

που μέσα μας 

τόσο άξαφνα εσήμανε;

το θέατρο τ' αρχαίο

κι οι ηθοποιοί 

φωνή και λίκνισμα

τίποτα

τίποτα πέρα από το βράδυ ετούτο

εκεί που τα φώτα ένα ένα ξεψυχάνε

εκεί που μήτε η πίστη σε ήρωες 

αλλά μήτε και στους απλούς 

μπορεί πισώπλατα να καταφέρει χτύπημα

όλα μπορέσαμε να τα συγχωρέσουμε

'χτός από ένα:

που τα μεγάλα χάσαμε 

παίρνοντας στο κατόπι τα ύπουλα μικρά

(φωτο: αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, παράσταση Αχαρνείς του Αριστοφάνη, Κ.Θ.Β.Ε. Ιούλιος 2010)

(μουσική: Αχαρνείς - Διονύσης Σαββόπουλος)

όταν το κύμα τσάκισε

"...κι έχω τη δύναμη

αποκοιμησμένη, 

να φυσώ, 

να σε πηγαίνω

μες από φεγγερά περάσματα 

και κρυφές της θάλασσας στοές"

(Μονόγραμμα - Οδυσσέας Ελύτης)

(φωτό: η παραλία της Λυγιάς)

(μουσική: Prologue - Loreena Mac Kennitt)

μια βόλτα

 

ανοίγω τα χέρια

στροβιλίζομαι

ψάχνω 

γελάω

αγγίζω

κι όλο παλεύω 

να σηκώσω τ' όνειρο

...κι εκείνη την αυγή....

(φωτο: λουνα παρκ στο λιμάνι της Πρέβεζας)

(μουσική: Το βαλς των χαμένων ονείρων - Μάνος Χατζιδάκις)

ανάμεσα...

ποιος τ' όρισε

ποιος τη γραμμή ετράβηξε

και ποιος εμένα θα μου μαρτυρήσει

- ψιθυριστά στ' αυτί -

το πως εκεί 

το Είναι και δεν Είναι 

εγώ θα ψιλαφήσω

(μουσική: If you go away - Cindy Lauper)

τ' αγνάντι

"... κλείσε τα μάτια

κι άσε με

θάλασσα να σε λέω...."

(Χαϊνηδες)

(φωτο: χωριό Χόρτο στον Παγασητικό)

(μουσική: Μην κουραστείς να μ' αγαπάς - Χάρις Αλεξίου)

συνάντηση

για δες...

στην άκρη απ' τα δάχτυλα

τη δίψα μου κρατώ

κι είν' τάσι του ήλιου αχνιστό

στάλα πολύτιμη 

ζωή στα χείλια πάνω

ξεχύλισμα 

η γλύκα των ματιών σου

κι εκείνο το χάδι - πάντα - στου νερού 

τ' αέρινο αγκάλιασμα
και τον αέναο κύκλο....

(φωτο: κρήνη στην πλατεία της Μακρυνίτσας στο Πήλιο

...και μια παρέα φίλων το μεσοκαλόκαιρο)

 (μουσική: Ederlezi - Goran Bregovic)

απλά...

μια βόλτα

και λίγο φως

πριν το σκοτάδι

(φωτο: απογευματινή βόλτα στο λιμάνι της Πρέβεζας λίγο πριν την καταιγίδα)

(μουσική: Rainbow - Rainbow eyes)

Φταίω...

"...που ενώ μεγάλωσα τα ίδια λάθη κάνω

και τα χαμένα από καιρό 

πάλι τα ξαναχάνω..."

(φωτο: δίπλα από το Νεκρομαντείο στον ποταμό Αχέρωντα)

(μουσική: Nights are long - Eddie Vedder)

όταν ματώνουν οι άγκυρες...

είναι που ο κόσμος μας

είναι που η ψυχή μας

στενέψανε ένα πόντο....

(φώτο: παλιά άγκυρα στη χώρα της Μυκόνου)

(μουσική: Stairway to Heaven - Led Zeppelin performed by The London Symphony Orchestra)

η νύχτα

"Θα φύγω" - είπες - 

"επλάνταξε μονάχα να αντέχει η ψυχή μου

κι ανήφορος 

άλλον ανήφορο να περιμένει...."

(φωτο: πανσέληνος στην Μύκονο)

(μουσική: Fraud - Monika)

νύχτωμα

κάποτε κάποτε 

μόνο η σιωπή

στου χρόνου το πηγάδι 

ηχώ μπορεί ν' αφήσει

...και μια σπορά από φως

(φωτο: φτάνοντας στην Λευκάδα)

(μουσική: Enya - Exile)

"λίον εγγίτζει το νερό"

Καημένον μπρος την τάλασσα
εβώ σε κανονώ
λίον γκέρνει λίον καλέει
λίον εγγίτζει το νερό.

Μα σου τιπό μου λέει
για πόσα σε ρωτώ
λίον γκέρνει λίον καλέει
λίον εγγίτζει το νερό.

("Το κλάμα του Εμικγράντου" παραδοσιακό της Καλαβρίας)

(φωτο: οι μύλοι στη χώρα της Μυκόνου)

(μουσική: Το κλάμα του εμιγκράντου (Καλαβρία) - Μ. Φριτζηλα)

είναι...

...που από νωρίς με έδεσε

τάμα βαρύ

στον άνεμο

...κι είναι που μόνο μ' έμαθε

γοργόνες ν' αγαπάω

...ένα με τα στοιχειά να γίνομαι

όταν το φως παλεύει την ανάσα

(φωτο: μπαίνοντας στο λιμάνι της Τήνου)

(μουσική: Δ. Παπαδημηρίου - Απών)

...ο κόσμος να φωτίσει

 πέντε χειμώνες πέρασαν

αντέχοντας...

ελπίζοντας...

'κείνο της άνοιξης

τ' ανάμεσο

ο κόσμος να φωτίσει

(μουσική: Nino Rota - Romeo and Juliet love theme)

αχ λέει...

 

...και να 'τανε τα μάτια μου

σώμα της θάλασσας υγρό

πανσέληνος η σκέψη μου

να ψάχνει

νεράιδες που ξεστράτισαν εκεί

που η φεγγαρόστρατα

δείχνει να μην τελειώνει

(φωτο: λίγο έξω από την Επίδαυρο)

(μουσική: Shriekback - The Shining Path)

στάλες

 κι είν' το κορμί 

- μονάχα αυτό -

που τους χυμούς του 

εμπόρεσε ν' αγιάσει

σταλαματιές ατίμητες

ψυχής αντικαθρέφτισμα

ανέγγιχτες ακόμα κι απ' το χάδι

τ' Ολόκληρο που χώρεσε 

σε μια σταλίτσα μέσα

(φωτο: από το μπαλκόνι μου)

(μουσική: Elvis Costelo - I want you)

ο χορός

δεν είμαστε παρά μονάχα  ένα

όσο κι αν η ματιά δύο θέλει να βλέπει

(μουσική: Edith Piaf - La foule)

δεν έχω

τίποτα 

παρά μονάχα λέξεις....

μια χούφτα από δαύτες

μόνες 

κι όλο φόβο αδύναμες

κι όμως όλες τους

μια προς μια
η ανάσα μου τις γέννησε

(φωτο: τα καμμένα του Μαινάλου)

(μουσική: Society - Eddie Vedder από το soundtrack του "into the wild")

ΥΓ: δυστυχώς η "καλλιτέχνης" απόλεσε τα όπλα της.... εκλάπη πλήρης ο φωτογραφικός εξοπλισμός του παρόντος ιστολογίου, οπότε και η αποχή αναπόφευκτη.  Μπα θα επανακάμψουμε...

περιμένοντας το θάμα...

α! να 'ταν η ζωή μας ίσια

πώς θα την παίρναμε κατόπι

μ' αλλιώς η μοίρα το βουλήθη

πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη

(Γ. Σεφέρης - FOG)

(φωτο: σε κάποιο φάρο)

(μουσική: Waiting for the miracle - Leonard Cohen)

επετειακόν

Είναι ένας χρόνος τώρα που πάσχισα να φτιάξω έναν τόπο. 

"Τόπο" τονε λέω γιατί έτσι τον νιώθω. 

Που να μπορούν οι στιγμές μου να ανασάνουν κι έξω από το δικό μου στήθος. Να γεμίσουν κι από άλλες ανάσες. 

Δεν ξέρω πόσο το ταξίδι μάκρυνε και πλάτυνε, ξέρω όμως πως το αεράκι του με φύσηξε... και γι' αυτό δεν έχω παρά ευχαριστώ να πω.  

Περιπλάνηση που έφερε πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσα να ελπίσω...

Κι επειδή πάντα από εδώ με τις εικόνες μου μιλούσα, αν ήταν κάποια να διαλέξω μόνο μια στο μυαλό μου έρχεται.  

Από αυτές που σαν τις μεγάλες αγάπες κρατώ...

Το δέντρο που το ξεριζώσανε μα βρέθηκαν τα χέρια ζωή να ξαναδώσουν

ανάμεσα

στο φως 

και στη σκιά...

αυτό που ποτέ 

δε χώρεσε σε λέξη

(μουσική: Z.Preisner- Bleu)

μαζί

εσύ... που το ταξίδι μου 'ταξες

εσύ και το ορίζεις

κι αν ξενιτιά μου έδωσες

το γυρισμό προσμένω

αντέχοντας

τη θάλασσα να τρώει το σκαρί μου

κι ο ουρανός στο βάθος του

να παίρνει να νυχτώνει

ταξίδι 
ελαχτάρησα

ψυχή μου...

Αν το φευγιό εσύ μου το 'ταζες

 ποιός είναι ο τόπος άραγε

το βήμα που θα ανάσταινα;

μήπως στο δρόμο εκείνο της Φωτιάς

χρώμα για να με ντύσει ...

 

ή στα σκαλιά τ' ατέλειωτα

τα ύψη να δαμάσω...

μα ίσως πάλι τελικά 

ο δρόμος μου να 'ν' άλλος

εκείνος που με έφτασε

"μάτια μου" να σε λέω....

(φωτο: το ηλιοβασίλεμα στην Αθήνα πριν λίγες μέρες)

για μια στιγμή κλεμμένη

σ' ευχαριστώ
που το ξημέρωμα είσαι εκεί

και ουρανού εικόνα παίρνεις

μα ακόμα περισσότερο

σε ευχαριστώ

που της ματιάς σου τη στιγμή

να σου την κλέψω μ' άφησες...

...κι είδα το πως 

το βλέφαρο μπορεί 

καρδιά να γίνει

δώσ' μου ένα δρόμο

γίνε ποτάμι 

να παρασύρεις τα λάθη μου

κι αν θες να φύγεις 

να γίνω δρόμος να πας

δωσ' μου μια μέρα...

(Χ. Αλεξίου)

(φωτο: ποταμός Μυλάωντας)

(μουσική: Nothing else matters - Apocalyptica διασκευή)

στιγμή

αν προσπερνώντας χάνεσαι

και γέλιο δεν της δίνεις

κι αν πάλι τσιγγουνεύεσαι

ζέστη να της αφήσεις του κορμιού

ο πάγος της να λιώσει

τούτο προσπάθησε

τουλάχιστον

μην τη τσαλαπατήσεις

(φωτό: παγωμένο φυλλαράκι στο γεφύρι του Αρκούδα στα Ζαγόρια)

(μουσική: Scarborough Fair - M. Faithfull)

απόγιομα

ή αλλιώς 

ο τρόπος που το φως 

το πέρασμά του αλλάζει

(φωτο: κάπου στην Τοσκάνη)

(μουσική: Το μονοπάτι του λαγού - Ν. Κυπουργός)

μάσκα

Τη μάσκα
μου εφτιάξανε στου χρόνου την Αυγή

Κι εγώ η τρελή 

μες στις ζωές πασχίζω 

τα μάτια μου

σ' αυτήνε να ταιριάξω.

Μα μου 'σφιξε το μέτωπο 

και μου κλεψε τη φλόγα

Ας γίνει το χέρι δυνατό
τη μάσκα πια να σχίσει...

(φωτο: μια μάσκα κάπου στα Εξάρχεια)

(μουσική: Denez Prigent & Lisa Gerrard - Gortoz a ran)