ο χορός

δεν είμαστε παρά μονάχα  ένα

όσο κι αν η ματιά δύο θέλει να βλέπει

(μουσική: Edith Piaf - La foule)

δεν έχω

τίποτα 

παρά μονάχα λέξεις....

μια χούφτα από δαύτες

μόνες 

κι όλο φόβο αδύναμες

κι όμως όλες τους

μια προς μια
η ανάσα μου τις γέννησε

(φωτο: τα καμμένα του Μαινάλου)

(μουσική: Society - Eddie Vedder από το soundtrack του "into the wild")

ΥΓ: δυστυχώς η "καλλιτέχνης" απόλεσε τα όπλα της.... εκλάπη πλήρης ο φωτογραφικός εξοπλισμός του παρόντος ιστολογίου, οπότε και η αποχή αναπόφευκτη.  Μπα θα επανακάμψουμε...

περιμένοντας το θάμα...

α! να 'ταν η ζωή μας ίσια

πώς θα την παίρναμε κατόπι

μ' αλλιώς η μοίρα το βουλήθη

πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη

(Γ. Σεφέρης - FOG)

(φωτο: σε κάποιο φάρο)

(μουσική: Waiting for the miracle - Leonard Cohen)

επετειακόν

Είναι ένας χρόνος τώρα που πάσχισα να φτιάξω έναν τόπο. 

"Τόπο" τονε λέω γιατί έτσι τον νιώθω. 

Που να μπορούν οι στιγμές μου να ανασάνουν κι έξω από το δικό μου στήθος. Να γεμίσουν κι από άλλες ανάσες. 

Δεν ξέρω πόσο το ταξίδι μάκρυνε και πλάτυνε, ξέρω όμως πως το αεράκι του με φύσηξε... και γι' αυτό δεν έχω παρά ευχαριστώ να πω.  

Περιπλάνηση που έφερε πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσα να ελπίσω...

Κι επειδή πάντα από εδώ με τις εικόνες μου μιλούσα, αν ήταν κάποια να διαλέξω μόνο μια στο μυαλό μου έρχεται.  

Από αυτές που σαν τις μεγάλες αγάπες κρατώ...

Το δέντρο που το ξεριζώσανε μα βρέθηκαν τα χέρια ζωή να ξαναδώσουν

ανάμεσα

στο φως 

και στη σκιά...

αυτό που ποτέ 

δε χώρεσε σε λέξη

(μουσική: Z.Preisner- Bleu)