Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

αγαπώ...

 (φωτό: Επίδαυρος - Μέθανα)

...ότι χαϊδεύει
ακόμα κι αν είν΄το χάδι ν' αλλάξει σε πληγή




(φωτο: Αρτολίθια, παραλία Ριζών)

...ότι φωτιζει
ακόμα κι όταν το φως του απότομα μου πάρει




(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς, Αμβρακικός)

...ότι ήχος γίνεται
ακόμα κι αν σωπαίνει




 (φωτο: υπαίθριο μανάβικο)

...ότι γλύκα στον ουρανισκο αφήνει
ακόμα κι αν στο γύρισμα η πίκρα απομένει




 (φωτο: από τοην κήπο στο χωριό)

...ότι μυρίζει και θύμισες μπροτά μου ανασταίνει
ακόμα κι αν αυτές είναι να τιμωρήσουν



 μα πάνω απ' όλα αγαπώ
αυτό που ακόμα
στου Δρόμου το αντάμωμα 
προσμένει
να το φωνάξω Αγαπη




(μουσική: Sufi dance meditation)

(σε απάντηση της Πέλλας και του ξωτικού που μου πετάξαν το γάντι για παιχνίδι)

6 σχόλια:

  1. κι αγαπάς να μας λιγώνεις με τη ματιά σου !!!
    Καλά λέει η Μάργκω...μία μία !! και η πρώτη;;;;

    εύχομαι να είναι μακρύς...ο δρόμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν θα μπορούσαν να'ναι διαφορετικές οι αγάπες σου από το γλυκυτατο πλάσμα που γνώρισα!!!
    ευαίσθητες..τρυφερές..φωτεινές...γεμάτες χρώμα..μουσικές..ταξιδιάρικες,με βλέμμα που αγκαλιάζει αυτά που φαίνονται και όσα εννοούνται!!!
    Αγάπη και το συναπάντημα μας!!!
    φιλί!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. D.Angel
    όσο πιο πολύ αγαπάς κάτι τόσο πιο πολύ αυτό ομορφαίνει

    φιλιά πολλά και καλημέρα όμορφη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
    άργησα λιγάκι αλλά το σήκωσα το γάντι που μου πέταξες...:))

    να 'σαι καλά
    και ναι έχεις δίκιο "αγάπη και το συναπάντημά μας"

    φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή