Κυριακή 4 Απριλίου 2010

στάλες


 κι είν' το κορμί 
- μονάχα αυτό -
που τους χυμούς του 
εμπόρεσε ν' αγιάσει

σταλαματιές ατίμητες
ψυχής αντικαθρέφτισμα
ανέγγιχτες ακόμα κι απ' το χάδι

τ' Ολόκληρο που χώρεσε 
σε μια σταλίτσα μέσα

(φωτο: από το μπαλκόνι μου)
(μουσική: Elvis Costelo - I want you)

8 σχόλια:

  1. τι όμορφη εικόνα! όμορφη και αληθινή!
    χρόνια σου πολλά και καλά. αναστάσιμα αληθινά. ομορφότερα. πάντα με αγάπη αληθινή!
    καλημέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μεσα σε λιγη το καταφερε, ετσι?
    Ανεγγιχτες ακομα και απο το χαδι...ΜΜΜ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. efhbos
    μα τι θα μπορούσε να είναι πιο ανέγγιχτο από τις στάλες της ψυχής μας; αυτές που κανένα χέρι δεν θα τολμούσε να αγγίξει, απλά γιατί θα τις κατέστρεφε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τόσο μικρές και εύθραυστες αλλά κρύβουν ζωή και την αναγέννηση μέσα τους! Η φύση δημιουργεί τα πιο τέλεια κάδρα και κάποιοι καλλιτέχνες όπως εσύ τα αποθανατίζουν για να του δούμε όλοι εμείς!
    Πολύ όμορφη φωτογραφία και πολύ όμορφα λόγια, τα λόγια σου:-)
    Χρόνια όμορφα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εικόνα και ποίημα υπέροχα !

    Χρόνια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χρόνια πολλά κι από μένα!!πανέμορφα..όμορφες σκέψεις..όμορφες εικόνες!Να'σαι καλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαύρη Ντάλια
    να σε καλωσορίσω και να σου πω ότι σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή