στη χούφτα μου το ζέστανα...
και τ' ακροδάχτυλα
δρόμους κρυφούς
και τ' ακροδάχτυλα
δρόμους κρυφούς
απάνω του χαράξανε
να το λοιπόν το χάδι μου...
να το λοιπόν το χάδι μου...
...δικό σου...
(φωτο: το κομπολόι μου)
(μουσική: Ημερολόγιο - Συνήθεις Ύποπτοι)
(μουσική: Ημερολόγιο - Συνήθεις Ύποπτοι)
Το δάκρυ της φύσης την αγκαλιά της γης..
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ ελίτσα,και για να ακούσει αμέτρητα παράπονα
ΑπάντησηΔιαγραφήγλυκό,ζεστό, όμορφο, πρωινό, Κυριακάτικο χάδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι απλοχερα...Αυτη ειναι η μαγεια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήετούτο δεν είναι κεχριμπάρι... είναι λιβάνι... δάκρυ κι αυτό, που όσο το ζεσταίνεις στη χούφτα σου αφήνει την ευωδειά του... σαν χάδι
Πολλά φιλιά!
μ'αρέσει παααααρα πολύ το φώς στις φωτογραφίες σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιβάνι διώχνει και κάτι
ΑπάντησηΔιαγραφήανεπιθύμητους:))
Miss Pink
ΑπάντησηΔιαγραφήφωτογραφία άλλωστε κυριολεκτικά σημαίνει γράφω το φως... σ' ευχαριστώ πολύ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ξωτικούλη
ΑπάντησηΔιαγραφήβανίλια ε; άλλη ηδονή κι αυτή :-))
Καλή μέρα, καλή βδομάδα!
Τάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρεις εσύ... τα θυμιατά και τα μάτια σου :-)))
Καλή βδομάδα να 'χουμε!
Πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάδι,θετική ενέργεια,άρωμα,ευχές,τα προσφέρει υπέροχα!
Η φουντίτσα του ,είναι φουντωτή;
Φιλάκια
Καλημέρα