Σμίγοντας στις Όχθες

.

Πώς να μιλήσω, τι να πω για όλα εκείνα που στα μάτια εμπρός βλέπω να ξετυλίγονται;
Λες και το βλέμα μου γίνεται φωνή.  Ήχος κλεμμένος. 
Ανάσα που στο ξεδίπλωμα Λόγος ορθώνεται συλλαβιστός

σάρκα να στήσει διάφανη, τόσο απαλή που ούτε σκιά  δε ρίχνει,
στα Μονοπάτια εκείνα τα παλιά

εκεί που σμίγουνε οι Όχθες...

(φωτο: τρεις κολώνες και μια καρέκλα στον Εθνικό Κήπο)


(μουσική: Μάνος Αναγνώστου - Υδάτινοι δρόμοι)