.
Είναι φορές που χρώμα στο βάθος των ματιών μου γίνεται.
Φωτίζοντας νυχτερινά καρδιάς παραληρήματα κι αέρινες κορμιού περιπλανήσεις.
Κι είν' άλλοτε που ασήκωτο στα χέρια μου βαραίνει.
Αν με φωτιά το ντύσω, θα με κάψει...
Κι είν' άλλοτε που ασήκωτο στα χέρια μου βαραίνει.
Αν με φωτιά το ντύσω, θα με κάψει...
μα να το σβήσω πάλι δε μπορώ, γιατί είν' η πνοή του ανάσα μου.
Δεν έχω άλλη επιλογή, παρά μονάχα ετούτη: αντίβαρο στο ζύγι του να βάλω την ψυχή μου...
Δεν έχω άλλη επιλογή, παρά μονάχα ετούτη: αντίβαρο στο ζύγι του να βάλω την ψυχή μου...
...κι όπου με βγάλει.
(φωτο: μια χριστουγεννιάτικη χάντρα)
(μουσική: Έτσι ξαφνικά - Δ. Παπαδημητρίου)
.
και όπως
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όποτε
μα να είναι σήμερα
τώρα
με αλήθεια
τι όμορφα να διαβάζεις την ψυχή σου στα λόγια άλλου !!
ΑπάντησηΔιαγραφήκόκκινο κι όπου μας βγάλει !!
ένα κόκκινο φιλί !
@Margo
ΑπάντησηΔιαγραφήο μικρόκοσμος αυτός με ξετρελλαίνει με τα χρώματα, τα σχήματα και τις χρυσόσκονές του :-)
Όσο για το πάθος είναι η κινητήρια δύναμη. Είναι η ενέργεια. Στο χέρι μας είναι να το μετασχηματίσουμε σε "ιερή φωτιά" ή να το αφήσουμε να μας κάψει ανώφελα...
κόκκινο..φωτιά..δύναμη..πάθος..ζωή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι...''όπου μας βγάλει''
Καλό βράδυ!!!
Όπου σε βγάλει, κι ας σου βγει και σε κακό. Γιατί κόκκινο είναι αυτό. Είναι φωτιά και πάθος και κορμί και ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
@ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι χαρά... κόκκινη είναι κι αυτή :-)
Πάνω απ' όλα να είναι η καρδιά ζωντανή!
Καλό σου βράδυ!
@Νικόλα
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αν δεν υπάρχει το κόκκινο είναι σα να μην ζούμε" δεν θα μπορούσαμε να συμφωνούμε περισσότερο.
Όσο για τη φωτογραφία, νυχτερινή ώρα έγραφες, οι υπογλυκαιμίες δικαιολογούνται :-))
Καλό βράδυ!