.
... ξέρω να κλαίω να γελάω , να πονώ
ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα..."
(στίχοι Μ. Ζαρόκωστα)
(φωτό: ο πρώτος μου παλιάτσος πριν 25 χρόνια)
(μουσική: Ο παλιάτσος - Ν. Μαυρουδής, χορωδεία Τυπάλδου)
(μουσική: Ο παλιάτσος - Ν. Μαυρουδής, χορωδεία Τυπάλδου)
.
Αχ και να γινόμασταν όλοι κλόουν, έστω για λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω πάλι, γιατί νομίζω οτι είμαστε θλιβεροί παλιάτσοι όλοι ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπαθάτε με .........
@ΚΑΛΥΨΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι τόσο ιδιαίτερη η αίσθηση που αποπνέει το μασκάρεμά τους... Σε κάνει να καταλάβεις πόσο κοντά είναι το γέλιο με το δάκρυ.
Καλή σου μέρα!
@Riski
ΑπάντησηΔιαγραφήνα' μασταν για λίγο κλόουν σε έναν κατάμεστο δρόμο, γεμάτο κόσμο. Να πειράζαμε, να κοροϊδεύαμε, να κάναμε να γελάσουν και να κλάψουν τους πάντες...
@kikitsa
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σίγουρο είναι πως κάποιες στιγμές όλοι γινόμαστε παλιάτσοι. Το θέμα είναι όταν έρθει η στιγμή να βγάλουμε τις μπογιές από το πρόσωπο. Θα κλαίει ή θα γελάει, άραγε θα υπάρχει καν πρόσωπο;
@b|a|s|n\i/a
ΑπάντησηΔιαγραφήσίγουρα η αλήθεια δεν είναι πατρίδα του νου αλλά της καρδιάς.
Ίσως γι' αυτό και το γλυκόπικρο του παλιάτσου. Μας θυμίζει πως πάντα πρέπει να προχωράμε -άσχετα με το πόσο σκληρό μπορεί αυτό να είναι - και ταυτόχρονα να μη χάνουμε τη χαρά μας.
Καλώς σε βρήκα παλιάτσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας στίχος λέει : "ο τζόκερ κι ο μίμος να ξέρεις πως έχουνε προσωπικότητα όμως δεν τη δείχνουνε στο κόσμο γιατί η διασκέδασή του θα χαλάσει"
Θα έλεγα πως πίσω απ΄τη μάσκα του κάθε παλιάτσου κρύβεται ένα πρόσωπο που χαμογελά με μελαγχολία.Συμφωνείς ?
Κάθε αποκριά ντυνόμουν παλιάτσος..κάτι πρέπει να σημαίνει αυτό..Το τραγούδι πολύ αγαπημένο.. ε, βάλε μας και τον τελευταίο σου παλιάτσο.. Καλησπέρα ::)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Νικόλα
ΑπάντησηΔιαγραφήη γοητεία της αντίθεσης.
Ίσως γιατί όταν από τα αντίθετα προκύπτει η σύνθεση τότε εκεί είναι η πραγματική δημιουργία.