Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Αγκαλιά









...η δύναμη της ύπαρξης
που σκίζει τη μορφή...


(φωτο: δασάκι στη Βυτίνα)

(μουσική: People are strange - Doors)





8 σχόλια:

  1. Έγραψες! Και πόσοι θα πέρασαν κάτω από αυτο το δέντρο και πόσοι λίγοι θα παρατήρησαν αυτό που σε 'τράβηξε'..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η δύναμη της ζωής που σκίζει τα πάντα. ή σχεδόν τα πάντα. καλησπέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Νικόλα
    αυτό για τις ρίζες δεν το είχα φανταστεί. Έχεις απόλυτο δίκιο... θα έχουν γίνει ένα δεν θα ξεχωρίζουν μεταξύ τους.

    Όσο για την παρατηρητικότητα είπαμε ... άμα την έχεις την πετριά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι ρίζες είναι η ψυχή, όπως με τους ανθρώπους. Οι αγκαλιές διαφέρουν μεταξύ τους.Οι αληθινές γίνονται με την ψυχή, όπως η μάνα το σπλάχνο της, το παιδί της δηλαδή! Βέβαια υπάρχουν και αλλού αληθινές αγκαλιές.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΥΠΕΡΟΧΟ !!!! όλα για μια αγκαλιά ζούνε τελικά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ φωτογραφία της αξίζει ευρύτερη δημοσίευση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή